Hij is in totaal 163 dagen actief in de Tweede Kamer en laat zich maar wat graag zien. Haantje de voorste Aant-Jelle Soepboer uit Niawier – vlakbij Dokkum – is sinds 6 december 2023 lid van de Tweede Kamerfractie van NSC. De kijkers van Nieuwsuur zagen hem gisteren een document overhandigen aan zijn grote leider Pieter Omtzigt. Ik zag het ook en toen kreeg ik ook door waar hij het eigenlijk voor doet. Vooral voor zichzelf.
Zelf omschrijft hij zijn loopbaan als volgt: ‘Ik kwam destijds op voor het voortbestaan van een belangrijke plattelandstraditie: de optocht met versierde wagens. Dit bracht mij in aanraking met de regionale politiek. Daarna ben ik, tot ik Tweede Kamerlid werd, als gemeenteraadslid en wethouder actief geweest. In de Tweede Kamer vertegenwoordig ik naast het landelijke belang ook het belang van de regio.’ Zo zou ik het ook doen. Geen woord schrijven over zijn enorme debacle als wethouder rond een mogelijk evenemententerrein in het Tolhuispark, waar hij zichzelf graag had zien optreden op Dokk’em Open Air. Toen had je het eigenlijk al wat kunnen vermoeden, want voor de lokale inwoners had hij geen oog meer. En echte wapenfeiten? Nee, die heb ik in de archieven van de gemeente ook niet echt kunnen ontdekken.
En toch. Ergens hadden we van deze politicus van de Fryske Nasjonale Partij verwacht dat er toch in elk geval voor de regio ook punten worden binnengehaald. Maar nee. Op veel punten druist het vers geperste onderhandelingsakkoord in tegen ongeveer alles waar de politicus in zijn tijd als FNP’er voor stond. Fel tegenstander als hij was van de Lelylijn, staat het nu pontificaal in het akkoord. Zijn FNP-collega, gedeputeerde Sijbe Knol van de provincie Fryslân noemt het hoofdstuk cultuur summier. “It is in miste kâns dat kultuer en de regionale finansjele sprieding, sa’t de Raad voor Cultuur dizze maitiid advisearre hat, net werom komt.”
“De nije koälysje bringt gjin natuer- en klimaatoplossingen, mar swakket dy just ôf”, zegt dan weer de Fryske Miljeu Federaasje (FMF). Was ook niet te verwachten natuurlijk, dat natuurliefhebbers aan hun trekken zouden komen bij het nieuwe akkoord, maar toch. Ik had stille hoop. Al was het alleen maar vanwege al die tientallen natuurliefhebbers die de FNP wel rijk is en die ook écht wel wat van zich hebben laten horen. Nou, goed. Als je dan aan tafel zit, zul je toch in elk geval wel 1 ding in hebben kunnen brengen? Iets met taal misschien?
Maar nee, zelfs dat niet. Soepboer zegt dat zelf trouwens ook, tegen Omrop Fryslân. Wat er mist? “As je Ctrl+F dogge en op Frysk sykje, dan sille je derachter komme dat dat der spitigernôch net yn stiet.” Nee, pummel! Had daar wat aan gedaan. Jij zat aan tafel! Niet namens ons dus. Als je je handelingen laat bepalen door dat waar je het meeste voordeel uit haalt, ben je een opportunist. En dat is ie. Wedden dat hij opgaat voor een post als staatssecretaris of minister van Onderwijs?
Dieuwertje de Zijl
Let op:
Dit is een column en dus geen nieuwsbericht. De schrijver/schrijfsters van een column hoeft zich niet aan het redactiestatuut van deze website te houden. Er gelden in principe nauwelijks beperkingen voor wat het onderwerp van een column kan zijn; het kan gaan van huiselijke voorvallen in Dokkum tot de wereldpolitiek. Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden. Wil je reageren? Dat kan door een tegencolumn in te sturen via: redactie@in-dokkum.nl.
Ieder zijn sport. En in Dokkum is er volop keus om de sport te kiezen die bij je past. Wie van meppen houdt kiest voor badminton of tennis, voor wie liever schopt is er zelfs keus uit twee voetbalverenigingen. Ook voor wie wil rennen, wandelen of zwemmen, basketballen, handboogschieten, waterpolo of aan scouting wil doen is er een club. Vergeten we er ongetwijfeld nog een aantal. En dat het Dokkum goed gaat, is ook te zien aan de nieuwste club die de stad rijk is. Het – toch wel wat elitaire – hockey kan namelijk ook in Dokkum beoefend worden. Afgelopen weekend konden de hockeyers voor het eerst los op hun veld en dat moest gevierd worden.
En dus kwam wethouder Rebecca Slijver ook langs, volledig gericht op de nieuwe club. Leuk voor de hockey, maar voor de naastgelegen korfballers wel een klein beetje zuur. Want wat de hockeyclub binnen vier jaar lukt – een nieuw veld aangelegd krijgen – is iets waar de korfbalvereniging al zo ongeveer 50 jaar mee bezig is. Is misschien ook wat aan hun zelf te danken, want de bravoure die de hockeyers hebben, daar kunnen ze bij De Granaet nog wel wat van leren. Maar goed, het ging even over de wethouder. En haar rol. Want waar je van een wethouder mag verwachten dat ze onpartijdig is en iedere club even lief is, keerde ze de korfballers letterlijk en figuurlijk de rug toe.
Waar andere clubs de hakken in het zand zetten bij een mogelijke sportverplaatsing, werkten de korfballers telkens keurig mee aan alles. Boden de ruimte aan de hockeyvereniging, die nu de plek heeft van het voormalige korfbalveld en stelden zich telkens bereidwillig op. Misschien wel wat te keurig, want daardoor zitten ze nu met de gebakken peren. De Granaet protesteert al sinds 2022 op geheel eigen en bescheiden wijze bij het gemeentebestuur. Hoge huurtarieven – veel hoger dan andere verenigingen – kosten de vereniging jaarlijks duizenden euro’s extra.
Wethouder Rebecca Slijver erkende al tijdens een overleg in oktober 2022 dat de situatie inderdaad “scheef” is. Desondanks bleef een concrete oplossing uit. De Granaet heeft meerdere brieven en gesprekken gevoerd met de gemeente, maar die reageert traag op de kwestie. Zijn natuurlijk ook maar wat gewone jongens en meisjes, daar bij de korfbalvereniging. Uit frustratie heeft de korfbalclub zich zelfs ook tot de gemeenteraad gewend. “We hadden ons liever niet tot u als raad gewend, maar het gaat voor ons om veel geld en we kunnen en we willen niet langer meer wachten op een structurele oplossing”, schrijft het bestuur in een brief. Nog steeds heel keurig. Misschien hadden ze beter een ander logo boven de brief kunnen zetten….
Dieuwertje de Zijl
Let op:
Dit is een column en dus geen nieuwsbericht. De schrijver/schrijfsters van een column hoeft zich niet aan het redactiestatuut van deze website te houden. Er gelden in principe nauwelijks beperkingen voor wat het onderwerp van een column kan zijn; het kan gaan van huiselijke voorvallen in Dokkum tot de wereldpolitiek. Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden. Wil je reageren? Dat kan door een tegencolumn in te sturen via: redactie@in-dokkum.nl.
De gemeente Noardeast-Fryslân heeft de wettelijke plicht 250 asielzoekers in Dokkum op te vangen. Daar zou je direct mee aan de slag kunnen gaan. In Noardeast-Fryslan gaat het anders. Eerst wordt er een extern onderzoeksbureau uit Groningen ingeschakeld om een draagvlakonderzoek uit te voeren. Alle bewoners van de gemeente krijgen een brief door de bus: azc, ja of nee? Meet je zo draagvlak? Het ‘draagvlakonderzoek’ – vooral een papieren tijger – heeft al meer dan 90.000 euro gekost.
Een ander voorbeeld: over het Harddraverspark is al heel wat jaren onderwerp van gesprek. En nu wordt het menens. Afgelopen zomer kwamen ontwerpbureau CB5 en adviesbureau Arcadis met een ‘gloednieuw ontwerp’ op de proppen. Kosten noch moeite werden gespaard. Een nieuw stadspark! Een camping! Een voetbalveld! Maar opmerkelijk genoeg blijkt dit ontwerp bijna identiek aan dat van Dijkstra Draisma, vier jaar eerder gepresenteerd. Het enige verschil? Een verbijsterend prijsverschil van bijna 4 miljoen euro tussen beide ontwerpen.
Inmiddels hangt de halve gemeente aan elkaar van de rapporten van externe adviesbureaus. Bijna alle onderzoeken, beleidsvisies en andere dikke documenten van de afgelopen jaren – werden uitbesteed aan externe bureaus. Bij voorkeur van buiten de gemeente, zo lijkt het. Natuurlijk: expertise is belangrijk. Onmisbaar, zelfs. Net als onafhankelijkheid. Maar de ‘resultaten’ die deze bureaus aan de gemeenteraad presenteren, zijn vaak geldverslindend, megalomaan in omvang of worden simpelweg niet uitgevoerd.
Waar komt al dat geld om van die externe bureaus in te huren vandaan? Noardeast-Fryslân vreest vanaf 2025 rode cijfers omdat het Rijk gaat bezuinigen op het gemeentefonds. Het tekort gaat naar verwachting oplopen tot in de miljoenen. In deze context lijkt het me niet bepaald verantwoordelijk om een extern onderzoeksbureau in te huren voor een bedrag van €90.000.
Een ambtenaar handelt onafhankelijk en onpartijdig. Maar geldt dat ook voor een adviesbureau dat op de stoel van de ambtenaar komt te zitten? In september 2023 onderzocht Nieuwsuur de wereld van adviesbureaus in de energietransitie en het lokale bestuur. Meerdere gemeenten die zij spraken gaven aan dat er een afhankelijkheidsrelatie tussen gemeenten en adviesbureaus was ontstaan. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten herkende zich in dit beeld. Het brengt bestuurlijke risico’s met zich mee, zeggen zij. Kennis sijpelt razendsnel weg bij de lokale overheid. En bovendien: wat blijft er eigenlijk over voor de gemeente zelf als elke beslissing eerst langs een extern bureau moet? Un bitsje laadsjes skuve, zoals mijn opa altijd zei. Laadsje open, laadsje dicht.
Het is hoog tijd dat de gemeente Noardeast-Fryslân haar prioriteiten opnieuw bepaalt. In plaats van blindelings te vertrouwen op externe bureaus die bakken met geld kosten, zou misschien gekeken kunnen worden wat het ambtenarenkorps eigenlijk zelf allemaal kan. En kijk daarna eens of er in de gemeente ook talent rondloopt wat aan de slag kan gaan. Ik kom het zeer regelmatig tegen! Mocht de gemeente moeite hebben met het inslaan van deze weg, wellicht kunnen ze daar nog een laatste keer een extern adviesbureau voor inhuren…
Tekst: Dieuwertje de Zijl
Let op:
Dit is een column en dus geen nieuwsbericht. De schrijver/schrijfsters van een column hoeft zich niet aan het redactiestatuut van deze website te houden. Er gelden in principe nauwelijks beperkingen voor wat het onderwerp van een column kan zijn; het kan gaan van huiselijke voorvallen in Dokkum tot de wereldpolitiek. Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden. Wil je reageren? Dat kan door een tegencolumn in te sturen via: redactie@in-dokkum.nl.
Froeger golden de hangende tunen fan Babylon as un groat weareldwonder. In Leewarden hewwe se un wandelend bos – ok nyt gek – mar Dokkum kin der ok wat fan: wij hewwe nou drivende tunen as ut achtste weareldwonder!
We suden laast wear even met Ut Genoatskap te boatsjefaren, want ut war in de stad nyt te wezen su druk met ’e toeristen, mar we wadden mar krekt de stad út òf dêr leiden we su fast as un hús in’e Hardridersgracht. Ik roop nòg teugen Nutterd dat er bakboard anhouwe must, mar ut wurdde stuerboar en dus ut ryt en de weelderuge plantedeken op ’e kant in! Man, wat groëit dat spul hard! Foarug jaar war ut ok al nyt bêst, mar na de winter is ut dubbel en dwars weromkommen. Froeger wurdden de grachten moai hekkelt en skoanhouwen, mar in ut kader fan biodifersityd laat de gemeente nou alle bermen lekker groëie en ut gras hoog tussen de stoeptegels opskiete … Arme Sibbel – dy har der froeger un dagtaak an as straatwiedster – sú hur omdraaie in hur graf at se ut sag. At dit su deurgaat is over un paar jaar nyt allenug ut Groatdiëp dichtgroëid, mar kinne we ok su over de grachten en ut Nau fan Dokkum lope! Der is in’e Wuttelhaven nou al gyn deurkommen an!
Un hele boël mênsen suas fan de Partij fan ’e bloemkes en ’e bijkes sille dêr trouwens blyd met weze, want dy wille mear groën en mear bloemen en bomen ensu ok al staan de bòlwerken der fòl met. Dus dat moaie groëne tapijt over ut water met bloemkes fine se helemaal ge-wel-dug!
In un fer ferleden gebeurde ut ok dat ut Dokkumer Groatdiëp dichtslibde; Dokkum war toen nòg un see- en havenstad en de Admiraliteit fertrok nar Harlingen. We wille nou su graag wear ‘Admiraliteitsstad’ weze – dêr spikere we ut hele Kleindiëp un paar weken dicht met ‘ut moaiste poadium fan Nederlân’ – mar in ’e seuventynde eeuw wurdde in panyk un nije trekfaartferbining nar Groaningen graven en dêr ging de stad an fallyt: ‘Arrem Dokkum’ wurdde der seit en dat is nou dus wear su, want de drivende tunen groëie en groëie mar… Wy stòpt de groëne plaag?
Mar kyk, de Admiraliteitsdagen komme der an en inenen kin der wear feul: de kantsjes wurdde knipt en ut groën tussen de stiennen weghaald. De kade wurdt oppoetst, want de boeren komme nar de stad – de admiraliteitsflag kinst gelukkug nyt op ’e kòp hange – om hun fòl te supen.
Feul plesier met ’e feestulukheden en alle gratus optredens de kommende dagen.
Hulde trouwens an de mênsen dy’t dit allemaal wear mogeluk make. Muskien is dat in disse tyd wel ut groatste weareldwonder: dat we hier in Dokkum met frijwillugers en ondernimmers foar nòppes su’n moai en gratus spektakel opsette kinne! Hou bij ut feesten de stad moai en netsjes en hou ok graag un bitsje rekening met de bewoaners fan arrem Dokkum.
Met fryndeluke groët namens Ut Genoatskap foar ut gebrúk fan ut Dokkumers,
Warner B. Banga
NOTA BENE: disse spinsels en kollumns binne bedoëld om reaksys op te roêpen en krijen, mar wel in ut Dokkumers graag! Dus skryf suas’t praatst en reagear, mar wel it oans stadstaaltsje graag! Aksy geeft reaksy. Kyk ok us op: www.dokkumers.nl
‘Wêrom protesteare jimme …?’ froeg un toeriste aflopen saterdag op ’e moalen Zeldenrust, toen we de Dokkumer flagge omhoog hesen. ‘… en wêr staat dy gele baan foar?’ Nou ’t de boeren boas binne, hange overal buten de bolwerken de Nederlânse flaggen op ’e kòp, mar in Dokkum doën we dat al jaren; eigenluks hewwe wij ut bedòcht, dy protestflagge. ‘t Skynt trouwens dat ut froeger ok al regelmatug deen wurde at men ut nyt met ’e gang fan saken iens war. Protesteare is dus wat fan alle tiden, want in ’e Tachtugjaruge Oarlòg protestearden de protestanten al.
In ’e landeluke gebieden herkenne de mênsen sich steeds minder in wat der in de Randstad deen en besloaten wurdt: wij sille hier útfoere en onderfine mutte, wat dêr besloaten wurdt. Dat foëlt nyt goëd en dêrom gaat de flagge út … op ’e kòp, want ut fertrouwen in ’e overhyd is furt!
Soms komt ut mênsen ok goëd út om te protestearen. Nutterd har krekt syn kippehòk afbroken en moêst un partijtsje asbest kwyt; dat hewwe wij avends mar sonder flagfertoan op ’e Sentrale As stòrt. Fyl nyt echt op, ut war dêr krekt as anslute in ’e wachtrige op’e Koailaan …
Dy gele baan onderaan de Dokkumer flagge staat trouwens fast foar ut Dokkumer bier dat in ’e seuven- en achttiende eeuw folop brouwd wurde in bijna twintug Dokkumer brouwerijen. Dy bierbrouwers wadden ok al fan ut protestearen en dêr kwam hier in Dokkum selfs un echte Bieroarlòg fan teugen de azynbrouwers. Toen hewwe se fast en sekers ok met protestflaggen deur de stad lopen en wurdde der sufeul bier suupt dat se fan ut biergilde un ekstra goudgelen baan an de flagge naaie wúden … Dat konnen de lapkepoepen wel doën en su is Demes met syn Dokkumer protestflaggesentrale begonnen.
Fearders binne we in Dokkum heel makkeluk en nyt su gau dwars, ok al hewwe wij dus un echte protestflagge. Wij protesteare befoarbeeld nyt at de pensioenen eindeluk omhooggaan … wij protesteare nyt at de Engelse meiskes fan Sarina na un doelpunt ok hun sjurtsjes úttrekke … wij protesteare nyt at Van der Meer un paar ekstra bitterballen in un porsy stopt of at der un beeld foar Jan Binnes de oproerkraaier komt, (sulang at ut mar in Kollum komt te staan).
Behalve met oans stadsje. At se an Dokkum komme, gaat oanze protestflagge út. Of gewoan op un moaie saturdag op’e moalen.
Met fryndeluke groët namens Ut Genoatskap foar ut gebrúk fan ut Dokkumers, Warner B. Banga
NOTA BENE: disse spinsels en kollumns binne bedoëld om reaksys op te roêpen en krijen, mar wel in ut Dokkumers graag! Dus skryf suas’t praatst en reagear, mar wel it oans stadstaaltsje graag! Aksy geeft reaksy. Kyk ok us op: www.dokkumers.nl
Ut war even stil, mar wij binne der nog wel… Ut Genoatskap foar ut gebrûk fan ut Dokkumers het laast syn jaarlukse útstapke hat. Disse keer hadden we un moai krúserke leend om un dagje te gaan faren. Ut het wel de noadige diskussie geven foardat we ut der allemaal met iens wadden, want ut meeste water leit búten de bolwerken en de meesten wúden nyt su fer fan hús. In’e jachthaven allemaal an board; bierke, wurstjes en andere freterij met en fare mar!
We binne earst onder de Kettingbrug deur nar de Syl gaen, met even un noadstop bij de Tromp foar un spesjaal tapbierke. Toen dat op war nòg gau un paar fleskes Achtguldens Bonifatiusbier in de Stadsbrouwerij haald foar onderweg. Onder de Syl deur via de Bonte- en Wittebrug om de moalens heen nar de Woudpoartbrug. Even dry kear toetere bij de Leugenbank en dêr kwam un alderaardugste bruggewipster de brug opengoaien. Dat dee mij even denken an de brugwachter fan Dronryp an ut Van Harinxmakanaal. Hij woande flak naast de brug en dy wurdde altyd dag en nacht draaid foar de beroepsfaart, totdat ut te duur wurdde en de brug nachts dicht bleef. Mar alle skippers wisten dat nog nyt en su komt der un sandskip avends laat toeterend foar de de brug te lêgen. De frou ut bed út, ut raam open en se skreeuwt nar de skipper: ‘Oans Pyt wipt nachts nyt mear!’
Intussen sagen wij op ’e Halvemaenspoarte un groat, groën bòrd met un pijl: ‘Lauwersmeer’, dypte 1,10 meter, deurfaarthoogte 2,50 meter. ‘Dat mut kinne’, sei de skipper, dus wij nar ut Oasterferlaat (ut slúske) in ut Skapedykje. Gerke, de kempingbaas, draaide de slús foar oans open en dêr gingen we, su ut Fogelland deur, onder de Sentrale As deur, lâns ut festing-keunstwerk – we foëlden oans hast wear even binnen de bolwerken – en op naar Esonstad!
Ik mut sêge dat ut un prachtuge roete wurden is. Nou kin dat ok hast nyt anders at je der 19 miljoen euro teugenan smite. We komme al aardug in de richting fan Esonstad at der inienen un ferdomd laag brugje opdoemt. Der kinne wij met oanze 240 sentimeters hoge boat noait onder deur. Ter inspiraasje hewwe we der allemaal earst mar us acht guldens teugenan goaid en toen binne we mar wear nar Dokkum werom gaan. At je de andere kant op fare, lykt alles wel wear anders, mar foar sufeul geld wadden wij toch wel flink teleursteld. In Dokkum ankommen wurdde de slûs nyt mear bediend. Ut lykt hier Dronryp wel!
Goeie raad war duur, want we hoarden ut Meideklokje al luden! De lúkse somerhúskes fan de projectontwikkelaar wadden nog niet klaar en un tent hadden we nyt bij oans, dus mar gau met de benewagen teruglope nar de Halvemaenspoart en nog us even kike wat der nou presys op dy bòrden stôn …
Deurfaarthoogte 250 sentimeter! Un tydeluk bòrdsje met ‘… mar nou nog nyt!’ kon blykber nyt mear fan al dy miljoenen betaald wurde. Jim snappe wel dat wij nogal sunug keken en dan kin ut spreekwoard wel weze: un sunuge frou is de bêste spaarpot, mar dat geldt nyt foar un gemeente dy’t de 19 miljoen intussen allang passeard is. Gelukkug dat we wear in’e stad binne!
Met fryndeluke groët namens Ut Genoatskap,
Nutterd
NOTA BENE: disse spinsels en kollumns binne bedoëld om reaksys op te roêpen en krijen, mar wel in ut Dokkumers graag! Dus skryf suas’t praatst en reagear, mar wel it oans stadstaaltsje graag! Aksy geeft reaksy. Kyk ok us op: www.dokkumers.nl
