In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Afke van der Mark
Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Afke van der Mark, oorspronkelijk kom ik uit Minnertsga. Helaas niet een echte Dokkumer maar mijn man Douwe, is dat wel. Ik heb lang geleden de opleiding kleuterleidster afgerond. In 1980 zijn we begonnen met de Evangelische Boektiek, het was toen nog vrij kleinschalig. Nu is de Boektiek al zo’n veertig jaar gevestigd in Dokkum. Ik werk als leidinggevende in de Boektiek samen met achttien vrijwilligers die afwisselend een dagdeel werken. Mijn man heeft een lange tijd de administratie gedaan naast zijn werk en ik sta met de voeten op de werkvloer. In januari stop ik als leidinggevende want dan ben ik op pensioengerechtigde leeftijd maar ik blijf wel werkzaam als vrijwilliger. De Boektiek heeft een speciaal plekje in mijn hart, het lukt mij dan ook nog niet om volledig afscheid van de boekwinkel te nemen.
Wat heb je met Dokkum?
Ondanks dat ik hier niet geboren ben, voel ik me nu wel een Dokkumer! Maar niet zoals mijn man dat voelt want die heeft zijn jeugd ook in deze stad mogen doormaken. Hierdoor heeft hij toch wel echt een diepere connectie met deze historische plek. Dokkum vind ik een heerlijke stad. Ik ben altijd ontzettend blij geweest met de keuze om in Dokkum te gaan wonen. Het is groter dan het dorp waar ik vandaan kom, heeft alle faciliteiten die voor mij van belang zijn en heeft toch nog het fijne dorpsgevoel. Iedereen kent iedereen, de mensen zijn vriendelijk en zeggen gedag of knikken even naar je. Dat vind ik ontzettend fijn. Daarnaast zijn onze kinderen hier geboren en hebben we of ons levenswerk, de boekwinkel, van de grond af opgebouwd. Ook bruist het kerkelijk leven in Dokkum nog aanzienlijk, er zijn diverse kerkelijke richtingen en gelovigen in deze gemeenschap.
Het mooiste plekje van Dokkum is?
Toen ik voor het eerst in Dokkum kwam op mijn achttiende was ik helemaal onder de indruk van de Bolwerken. Van Minnertsga naar Dokkum zou misschien zo’n veertig kilometer reizen zijn maar ik was hier nog nooit geweest. Ik was totaal onwetend van de schoonheid die hier lag. Die dag ervaarde ik Dokkum als een sprookje, terwijl mijn man als echte Dokkumer het geheel alledaags vond. Tot op de dag van vandaag zijn de Bolwerken mijn favoriete plek om langs te wandelen, dit doe ik dan ook meerdere malen in de week. In het voorjaar vind ik de Bolwerken het mooist, dan begint al het groen te bloeien en verschijnen er allemaal tulpen en narcissen. Echt een lust voor het oog!
Welk plekje in Dokkum zou jij veranderen om de stad mooier te maken?
Daar heb ik even over na zitten denken, maar ik kom er niet uit. Ik vind dat de mensen altijd heel zorgvuldig met de binnenstad van Dokkum zijn omgegaan. In andere steden zijn er veel gebouwen kapot gemaakt in de jaren zestig. In Dokkum is deze historie nog heel goed bewaard gebleven en qua vormgeving wordt er vooral de laatste jaren veel hersteld. Ik vind Dokkum echt een prachtig stadje.
Maak de volgende zinnen af:
Parkeren in Dokkum is… goed geregeld! Het is plezierig dat parkeerplaatsen aan de buitenranden van Dokkum gecreëerd zijn.
Dokkum is over tien jaar… het mooiste stadje van Nederland!
De nieuwe Markt is… een heerlijke plek, overzichtelijk, ruim en multifunctioneel. Wat het af zou maken zijn hoge bomen voor een knus gevoel.
En dan de persoonlijke vragen, speciaal voor jou:
Hoe is de Boektiek ontstaan?
Mijn man en ik zijn in het jaar 1979 gaan reizen en bezochten een aantal landen, waaronder Australië. In dit land zijn we met het geloof in aanraking gekomen via mensen die wij ontmoeten op onze reis. Mede door het lezen van christelijke boeken gingen we meer begrijpen van het christelijke geloof en raakten we overtuigd van de waarheid daarvan. We hebben uiteindelijk kleding achtergelaten om nog meer boeken mee naar huis te nemen. Toen we eenmaal terug in Dokkum kwamen begon het idee van een boekwinkel steeds meer vorm te krijgen. Er waren namelijk maar weinig christelijke boeken in de algemene boekhandel.
Dit bracht ons op het idee om zelf een boekwinkel te beginnen. Mensen ontvangen in onze winkel en kennis doorgeven over boeken en het geloof sprak ons aan. We kregen 300 gulden van de toenmalige Filadelfia gemeente om op te starten en daar is de boekwinkel uit voortgekomen. Ik werd toen der tijd zwanger van onze dochter waardoor we het niet alleen konden redden. Zo is de eerste vrijwilliger erbij ingekomen en langzaam is dit gegroeid tot een team enthousiaste vrijwilligers. De Boektiek is in eerste instantie niet commercieel bedoeld, het gaat ons om de boodschap uitdragen en materiaal aanbieden. Maar de kachel moet wel roken dus je moet commercieel denken wil je bestaansruimte behouden.
Op welke manier speelt geloof een rol in je onderneming?
De vrijwilligers en ik doen dit werk vanuit het geloof. We geloven in de God van de Bijbel en zien het onze taak om mensen te voorzien van informatie door boeken aan te bieden. Verdiepen in het geloof kun je door middel van boeken heel breed doen want je hebt schrijvers voor elk genre. Het is niet zo dat ik het met elk boek dat we in de winkel hebben staan eens ben. Ieder persoon is anders en heeft andere voorkeuren daar heb ik respect voor. We willen dat de boeken die we aanbieden wel met het geloof te maken hebben. Want dat is waar we voor staan, er zijn genoeg algemene boekhandels. Het team van vrijwilligers bestaat ook uit verschillende kerken, kleuren en kringen. Dat maakt niks uit we vinden elkaar in de basis van het geloof en we mogen best op vlakken anders denken. Daar is ruimte voor en dat stralen we uit, dit zul je ook terugvinden in de boeken die we aanbieden.
Welke veranderingen heeft de Boektiek in de afgelopen 40 jaar meegemaakt?
Er zijn onvoorstelbaar veel veranderingen geweest, we zijn vier keer verhuisd. Op de Vleesmarkt in het pand van de Filadelfia gemeente zijn we begonnen en zijn vervolgens naar het oude Pranger-Rosier gebouw gegaan in dezelfde straat totdat het gebouw werd afgebroken. Daarna zijn wij verhuisd naar de Keppelstraat. Hier zijn we gebleven tot 2019 toen zijn we verhuisd naar de binnenstad waar we ons momenteel bevinden.
Ik denk dat de grootste verandering de entree van de computer was hierdoor konden wij onze voorraad automatiseren en aansluiten op ons kassasysteem. Dit gebeurde rond het jaar 2000 en is een gigantische vooruitgang geweest want daarvoor moest je alles handmatig opschrijven en bijhouden. Als mensen vroegen om een boek en je was niet helemaal op de hoogte van de voorraad, dan wist je niet waar je moest zoeken. Nu is het heel makkelijk om je voorraad te beheren.
In 2019 zijn jullie verhuisd naar de binnenstad in de hoop meer aanloop te krijgen. Hebben jullie dit ook gevonden?
Dit hebben wij zeker gevonden op de Hoogstraat 12! Ik betwijfel of we het hadden gered als wij op de Keppelstraat waren gebleven. We zitten nu in het hartje van de stad, naast de Hema, wie loopt er nou niet even langs? Deze locatie brengt ons een stuk meer bezoekers. Mensen die uit de noordelijke dorpen boven Dokkum kwamen niet automatisch voorbij onze winkel. Nu lopen mensen spontaan de winkel binnen voor een boek, een kaart, een doop cadeautje of een nieuwe editie van de bijbel.
Wat zijn je hobby’s?
Mijn hobby’s zijn wandelen en buiten zijn in de tuin met mijn handen in de aarde. Ook reis ik graag met mijn man, zo zijn we toen we dertig jaar getrouwd waren terug naar Australië gereisd voor zes weken. Aankomende zomer gaan we naar Zuid-Frankrijk. En lezen is natuurlijk een grote hobby van mij! Ik lees van alles, meestal lees ik twee à drie boeken tegelijk. Een roman vind ik heerlijk voor als ik echt even in een boek wil verdwijnen. Maar als ik graag iets over een specifiek onderwerp wil lezen, dan zoek ik dat op. Ook vind ik prentenboeken fantastisch, mijn smaak is heel divers.
Welk boek zou je aanraden aan iemand die niet gelovig is?
Als ik een boek moet aanraden aan iemand die nog niet zoveel met het geloof heeft, dan zou ik ‘De uitnodiging’ van Paul Young aanraden. Die laat zien dat het geloof niet bestaat uit het beeld dat je je aan regels moet houden en als je dit niet doet bestraft wordt. In die visie herkennen we ons totaal niet en dit boek weet dit heel mooi te verwoorden.
Wat maakt je gelukkig?
Het geloof, dat is voor mij heel belangrijk. Er spelen veel verschrikkingen af in deze tijd, als je het nieuws volgt is er oorlog, hongersnood en zijn er aardbevingen. Wanneer je dit tot je laat komen maak je je zorgen over de toekomst en die van je kinderen. God biedt mij heel veel steun en ik geloof dat hij ons er doorheen leidt. Ik zie het leven als een leerschool met goede en vervelende dingen die je meemaakt. Ik geloof dat God een nieuwe wereld zal maken waar geen kwaad zal zijn. Zo ben ik niet bang voor de dood en weet ik dat ik mijn geliefden weer terugzie. En dat biedt mij rust. God is groter dan ik, dus ik hoef mij niet druk te maken. Maar binnen mijn cirkel weet ik een verschil te maken. Als de last te groot is voor mij om te dragen dan bid ik. Dat maakt mij een heel rijk mens en daar ben ik dankbaar voor.
Keuzevragen:
Nieuws uit de krant of online? Het liefst uit de krant met een kop koffie bij de hand.
In de auto of op de fiets? Kleine stukjes op de fiets en grote stukken in de auto.
Online shoppen of de stad in? De stad in. Ik wil het voelen, zien en even in knijpen.
Om af te sluiten:
Heb je suggesties voor mensen die je in het Dokkumer vragenuurtje wilt zien?
Linda de Jong, eigenaresse van lunchroom Lekkernij op de Waagstraat 9/11. Het ziet er altijd zo gezellig uit in de lunchroom hierdoor ben ik erg benieuwd naar haar verhaal.
