Naast het karakteristieke hoekpand aan de Diepswal, met door de eeuwen heen vele bijzondere bijwoners, bestaat Stadscafé Artisante sinds 2017 uit een tweede, aangrenzend pand aan de Hoogstraat 2, waarvan wij eerder beschreven dat daar ooit het oudste raadhuis van Dokkum gevestigd was.
In het voorjaar van 1963 kochten vader Klaas en zoon Gooitzen Sjoerdsma dit pand in de Hoogstraat van de gebroeders Mellema. Het winkelpand werd grondig aangepakt en verbouwd, maar toen de winkelruimte nog steeds wat krap leek voor de toekomst kwam iemand op het idee halverwege een kelder te maken met een verdieping erboven. Naast drie afdelingen elektronica en had men beneden in de ‘Platenkelder’ keuze uit duizenden grammofoonplaten, waarvoor speciale luisterboxen voor klassieke en religieuze muziek werden ingericht. Gooitzen Sjoerdsma weet nog: ‘Der wie sa in skoallemaster dy siet yn’e boks te lústerjen en ik de kop om’e hoeke fan’e doar: ‘Wel meester, wol’t in bytsje?’ Hij sei: ‘Prima, mar der mankeart ien ding oan…’ Ik sei: ‘Wat dan?’ Hy wer: ‘In Berenburgje!’ Dat ik nei boven om in Berenburgje; no doe wie’t hielendal gesellich yn’e boks!’
Zo nu en dan had Sjoerdsma stunts om de verkoop te promoten; zoals bij de opruiming in 1968, toen er voor een hardgekookt ei in een platenzak een transistorradio verkregen kon worden of een radio in ruil voor een paraplu met het Sjoerdsma-logo: ‘Sa fûnen wy fanalles út. Dat binne allegearre dingen, dat werkt hjoed-de-dei net mear, mar doe wol! Wy hawwe ek wol optredens hân fan artiesten yn’e Heechstrjitte, dan koe der net in auto mear troch…’ De Sjoerdsma’s verkochten hun muziekwinkel in augustus 1990 met inventaris en al aan de platenwinkels-keten Kenta. Dat was precies op tijd, want vier jaar later stortte de hele handel in door het internet en was het gebeurd met CD’s en platen.
UN NIJ GELÚD
Volgens veel jongeren stelde de horeca in Dokkum niet veel voor; daar werd over gemord, maar er was nooit iemand die er echt iets aan deed. Nooit eens wat anders! Ido Pranger zocht destijds contact met Sander Wijnstra, die met zijn Interieurcafé Artisante bij Pilat & Pilat in Twijzel zat, verder nog niet met de intentie om weer gericht iets aan horeca in Dokkum te gaan doen. Er werd een afspraak gemaakt met een makelaar om een pandje te bekijken, maar dat was niet geschikt. De makelaar wist echter dat het hoekpand bij De Zijl ook te koop stond.
Met huurster Jolanda van der Meij van Mikaza werd een deal gemaakt om tot na de Kerst van 2013 te blijven zitten en dan een nieuwe plek te zoeken. Het interieur en de meeste omstandigheden zoals ze nu zijn, werden gecreëerd op het moment dat men tijdens de verbouw aan de slag ging. De kelder werd dieper uitgegraven om aan de eisen van een moderne keuken te voldoen. Daarbij werden verschillende oude bouwsporen en littekens van het pand ontdekt, zoals vroegere doorgangen, een trapje vanuit het oude middenpand naar het steegje achter, een waterput of zelfs een fraaie 17e-eeuwse steengoed doofpot. Veel van die oude elementen, muren, planken, kozijnen en doorgangen zijn in hun ruwe, originele staat gehandhaafd, waardoor de zaak een geheel eigen en authentiek karakter kreeg, op moderne wijze aangekleed met meubels en accessoires.
UN TWEEDE PAND
Al vrij snel na de opening in de zomer van 2014 zette ‘buurman’ Eric Kooistra druk op een eventuele overname van het buurpand Hoogstraat 2. Hij had vergunningen gekregen om er appartementen in te bouwen, maar zag dat niet zitten met een kroeg naast de deur. Kooistra bood zijn pand te koop aan en de ondernemers waren er vrij snel met elkaar uit. De bovenwoning heeft nog een paar jaar leeg gestaan, voor de onderin gevestigde Wereldwinkel werd een goede oplossing gevonden en pas eind 2016 werd begonnen met een verbouwing. Vooral de keuken kon nu verder uitgegraven en behoorlijk uitgebreid worden. In juni 2017 werd het tweede, noordelijke deel van het Stadscafé geopend.
De indeling van het dubbele Artisante-pand is soms een nadeel: als iemand boven zit te eten, heeft hij vaak niet in de gaten dat het beneden ook heel druk is of dat er twintig gasten zitten en achter de schuifdeuren ook nog eens dertig. Groter worden bracht Artisante dus nieuwe uitdagingen. Ido Pranger: ‘Er is vaak discussie over kwaliteit in de horeca, maar kwaliteit is niet alleen of je stukje vlees goed smaakt, maar onder andere ook, dat je eten binnen afzienbare tijd op tafel staat: hoe kun je je organisatie zo veranderen dat je wel grotere aantallen aankunt, maar ook nog steeds dat extraatje en die goede kwaliteit kunt geven. Dat is een voortdurende uitdaging, waar we bij Artisante steeds mee bezig zijn!’ Momenteel spelen in de horeca door de coronapandemie hele andere uitdagingen, waar hopelijk spoedig een eind aan komt, zodat ‘Artisante an de Syl’ weer de plek is waar mensen elkaar gezellig kunnen ontmoeten.
door Warner B. Banga & Piet de Haan
