Woensdagmorgen werd op de Woudweg in Dokkum en bij het monument aan de Noorderdwinger uitgebreid de massa-executie van 75 jaar geleden in Dokkum herdacht. Op woensdag 22 januari 1945 werden er twintig gevangenen uit Leeuwarden en Groningen op de Woudweg in Dokkum gefusilleerd. Dit jaar was er een uitgebreid herdenkingsprogramma in de Fonteinkerk en er waren meerdere kransleggingen.
Herdenkingsprogramma
Na de ontvangst in het stadhuis, werd er eerst een krans gelegd bij het monument aan de Noorderdwinger door wethouder Egbert van Esch en raadslid Fedde Breeuwsma.
Daarna volgden kransleggingen door burgemeester J.G. Kramer, de heer J.J. Blom, comitélid, door twee leerlingen van het Dockinga college en een bloemstuk de door “Bond van Wapenbroeders”. Daarna volgde er in de Fonteinskerk een herdenkingsprogramma met muziek, zang, dans en theater opgevoerd door leerlingen van het Dockinga College. Dit alles onder leiding van Sjoek Nutma, Ruth Hanemaaijer en Emanuelle van der Woude.
Het is dit jaar 75 jaar geleden dat 20 willekeurige gevangenen uit gevangenissen in Leeuwarden en Groningen zijn omgebracht aan de Woudweg in Dokkum. Deze massa-executie was de grootste die in de provincie Fryslân heeft plaatsgevonden. Op 19 januari 1945 zouden drie arrestanten worden overgebracht naar Leeuwarden. Een van hen was de apotheker dr. Pieter Engelbertus Gunster. In zijn apotheek was het hoofdkantoor van de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten gevestigd. Om Gunster te bevrijden hebben verzetsstrijders de arrestantenwagen bij het dorp Valom gedwongen te stoppen. Een lid van het Sonderkommando Albrecht uit Leeuwarden werd bij deze overval gedood, evenals de Belgische chauffeur.Burgemeester
De wraak van Kommando Albrecht was meedogenloos. Aan de Woudweg werden twintig gevangenen, zonder enige vorm van proces neergeschoten. Vlak voor de bevrijding van mei 1945 heeft het hoofd van de Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst in Leeuwarden ook serieus overwogen de plaats Dokkum met de grond gelijk te maken. De enige getuige was burgemeester Jonker. Hij werd door de Duitsers gedwongen de executie van de twintig mannen bij te wonen en hij moest naderhand de families inlichten en alles regelen tot de uiteindelijke gezamenlijke begrafenis aan het Damwâldsterreedsje een paar dagen later.
