In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Andre Kamstra.

Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Andre. Ik ben een enthousiaste levensgenieter die op dit moment een ruimte huurt in de oude Groen van Prinstererschool. Hier maak ik kleurrijke schilderijen in diverse stijlen. Ik werk daarnaast in het onderwijs als docent zorg en welzijn bij ROC de Friese Poort in Drachten.

Wat heb je met Dokkum?
Ik ben hier geboren en opgegroeid. Op mijn 18e ben ik naar Limburg verhuisd en via midden Friesland en Ternaard weer in Dokkum terecht gekomen. Nu woon ik met mijn gezin in de binnenstad.

Het mooiste plekje van Dokkum is?
De binnenstad. Ik hou van het levendige van de binnenstad. Ik stap de deur uit en zit tussen de mensen. De horeca van Dokkum is ook heel fijn! Ik kom graag bij ArtiSante of voor een hapje bij de Koffiebranderij.

Welk plekje in Dokkum moet direct worden aangepakt om de stad mooier te maken?
Ik zou de waarde van de Groen van Prinsterer wel meer onder de aandacht willen brengen. Zodat Dokkum de culturele waarde van wat wij hier allemaal doen gaat inzien; het zou het middelpunt van Dokkum moeten worden.

Maak de volgende zinnen af:
Parkeren in Dokkum is… Prima. Nooit last van, ik kan eigenlijk overal wel parkeren.

Dokkum is over tien jaar… dé Culturele Hoofdstad van het Noorden.

De nieuwe markt is… geweldig, uitnodigend en een verrijking. Het is ook een mooie trekpleister voor toeristen. Vooral ’s avonds met die prachtige verlichting; dan staat de Grote Kerk zo mooi in het licht.

En dan de persoonlijke vragen, speciaal voor jou:

Verliefd/verloofd/getrouwd/kinderen?
Nog steeds verliefd op Martine. We zijn al bij elkaar vanaf ons 15e en 17e en zijn het leven met elkaar doorgroeit, we zijn beide vrije geesten. We verhuisden op jonge leeftijd samen naar Limburg en daar leerden we op eigen benen staan en onze eigen keuzes te maken. Inmiddels hebben we twee dochters en een zoon in de leeftijd van 20,18 en 16 jaar. Onze kinderen vinden ons soms een beetje hippies: we leven als kunstenaars en gaan er bijvoorbeeld ook graag op uit met onze camper. We houden ervan om in vrijheid te leven. Martine en ik zien dat onze kinderen dat ook wel in zich hebben, maar ze uiten zich nog niet zo.

Hoe ziet een dag/week van Andre Kamstra er uit?
Ik sta om 6.00 uur op en maak me dan klaar voor de dag. Dan laat ik de hond uit: even een rondje Bolwerken. Na een kopje koffie vertrek ik naar mijn werk in Drachten. Wanneer ik thuis kom eten we met elkaar en ’s avonds en in de weekenden kom ik graag hier, naar mijn atelier in de Groen van Prinsterer, toe. Ongeacht of ik geïnspireerd ben: van de honderd dingen die ik maak wordt er een mooi. Soms komt Martine of een van de kinderen mee, we zeggen dan niet veel maar zijn lekker creatief bezig.

Hoe kenmerkt jouw (schilder)werk zich?
Gesprekken op straat, tijdens mijn werk, teksten in muziek, afbeeldingen van straatartiesten en kunstenaars die ik volg op Instagram, mooie natuur, reizen en mijn diepere gedachten inspireren mij. Ik probeer mijn gevoel en gedachten over te brengen op doek, papier, inspirerende materialen zoals kringloopvondsten, gitaar, houten panelen etc. Het maakt niet zoveel uit. Mijn schilderwerk is kleurrijk maar kan ook alleen zwart/wit zijn. Ieder heeft een eigen interpretatie van abstracte schilderwerken, dat moeten we zo laten. Eigen creativiteit in denken is veel belangrijker dan wat ik er van vind. Ik probeer met diepte, licht en schaduw te werken om het schilderij te laten leven.

Je bent ontzettend creatief, waar komt dat vandaan?
Ik ben altijd aan het tekenen geweest, gewoon als tussendoortjes. Creativiteit is echt een familieding: mijn moeder en broer zijn ook ontzettend creatief. Mijn moeder kan echt van niets iets maken, ze is ook erg kunstzinnig. Het schilderen heb ik helemaal zelf ontwikkeld, ik vroeg me af: wie ben ik en wat maakt mij blij? Dat is vormen, kleuren, symbolen, eigen gedachten en gevoelens overzetten in een kleurrijk en uitdagend kunstwerk. Wie ik ben? Dat ben ik nog steeds aan het onderzoeken, in ieder geval: creatief, kleurrijk en soms mysterieus…

Ik maakte eerst veel cartoons in het zwart/wit en wilde wat realistischer tekenen en me meer oriënteren op kleur. Zo kwam ik bij de spuitbussen terecht, de graffiti. Ik ben met verf en spuitbus gaan experimenteren en dat doe ik nog steeds. Dit blijft een dynamisch proces van groei en ontwikkeling.

Hoe ben je hier in ‘de Groen’ terecht gekomen?
Toen we vanuit Ternaard naar de binnenstad van Dokkum verhuisden was ik op zoek naar een extra ruimte waar ik mijn ding kon doen. Ik las een interview op in-dokkum.nl met Janne en Hepie over de Groen van Prinsterer en ik zocht contact met ze. Zo kwam ik in het pand waar voorheen Fietsenmaker Harm Haisma zat. Toen er meer kunstenaars gezocht werden voor de Groen van Prinsterer heb ik me bij ze aangesloten. Inmiddels hebben we hier een community, een grote en sterke groep. We organiseren dingen met elkaar en werken samen. We willen nog meer naamsbekendheid creëren en het gebouw meer openstellen voor belangstellenden.

Je ondertekent je werk met AKT, waar staat dat precies voor?
In mijn jeugd ondertekende ik mijn cartoons al met AKT (Andre Kamstra Tekeningen), om mijzelf te onderscheiden. Voordat ik bij de Friese Poort ging werken werkte ik in de jeugdzorg en was ik voor de helft ZZP-er onder de naam Andre Kamstra Trainingen, en kwam AKT weer terug. Ik liet mij destijds inhuren door onderwijsinstellingen om weerbaarheidstrainingen te geven totdat de Friese Poort mij een vast contract aanbood en nu ben ik nu volledig bij ze in dienst. Momenteel signeer ik mijn kunstwerken (opnieuw) met AKT artworks.

Welk plekje in Dokkum mag nog wel wat vrolijkheid van Andre Kamstra?
Ik kan wel een paar plekken bedenken die wat mooier kunnen: de muur van de parkeergarage bij de Jumbo. Daar zie je vanaf het Parksterbolwerk al wat graffiti, die zou ik wel willen bijwerken. Of de oude garage van Wouda, die je door de bosjes heen kan zien vanaf het Oosterbolwerk. En vanmorgen liep ik nog door het steegje tegenover de Ponderosa, daar zit ook een hele kale muur… Het is mooi om te zien dat steeds meer steden Street art gebruiken om de stad op te vrolijken. Weer net als vroeger; toen de reclame ook op de gebouwen werd geschilderd.

Wat zijn je dromen/ambities voor de toekomst?
Ik zou mijn leven wel om willen draaien en meer willen schilderen dan onderwijs geven…
Mijn droom is toch wel om te kunnen leven als kunstenaar. Daarvoor moet ik mijn creaties naar buiten brengen en dat is nu mijn doel. Om meer series van mijn werk te maken, daarmee te exposeren en mijn werk te verkopen. Ik ben lekker aan het broeden op plannen om zo als kunstenaar rond te komen en er effectief mee bezig te zijn.

Ik zit ook nog vol ideeën: ik wil onze camper nog graag voorzien van graffiti, of andere auto’s bespuiten. Maar ook saaie voorwerpen nieuw leven inblazen met mijn kleuren!

Keuzevragen:
Nieuws uit de krant of online?  Ik volg weinig tot geen nieuws, ik word er gewoon niet blij van. Zo hebben we bijvoorbeeld ook geen TV meer in de woonkamer en dat geeft ons zoveel meer ruimte, vrijheid en tijd. De kinderen wennen er wel aan en bovendien speelt alles zich tegenwoordig online af.

In de auto of op de fiets of in de camper ;-)? In Dokkum op de fiets en naar mijn werk in de auto. De camper vinden we een geweldig vervoermiddel, ons huis op wielen! Die zetten we ook overal neer om dat vrije gevoel te ervaren.

Online shoppen of de stad in? Als ik echt iets nodig heb online. Maar voor de gezelligheid gaan we de stad in. We wonen immers in de binnenstad, best een duur leven trouwens 😉

Om af te sluiten:
Heb je suggesties voor mensen die je in het Dokkumer vragenuurtje wilt zien?
Hetty Combs