We kregen wear un paar moaie ferhaaltsjes fan Nutterd, dus houw dy fast; hier ut earste over ut stadsleven út Nutterds jeugd en jonge jaren in Dokkum:
‘Ik bin in de Koaningstraat geboren en dat is al een moai tydsje leden. Su kwam de groenteman noch met de honnekar del en ok nòch de tonnelegers. Ien fan dy tonnelegers war un kammeraad van myn fader en dat had su syn foardelen. At je wat te feul fisite hadden, dan pisten dy de tonne tot de rand toe fol en dan konnen je der gif op innimme dat de tonnelegers – at se bij jou deur de gang kwamen – even ergens teugen an stoaten su dat der un beste klets bij dij in de gang lach, met de mededeling dast de folgende kear de tonne beter earst eefkes afrome konst. Hè wij noait last met had…
Ik war toen noch mar een jonkje en Dokkum war nyt su groat, dus idereen kon mij. Fiel ik inne gracht of ging ik over onbetrouwber ys, myn fader en moeke wisten ut al foardat ik thús was.
As jonkjes hadden wij noait geld, dus sochten we wel us wat peukjes fan de straat, dan konnen we stikem smoke. Mar wij gingen ok wel us bij de deuren langs om ouwe kranten. Dy brochten we dan naar Helder op de Stienendam en dan hadden we toch un paar stuvers. Om su feul mogelek ouwe kranten met te krijen belden we dan an en seiden: ‘Hewwe jou ok ouwe kranten voor de blinen?’ We dochten dat dy blinen ut toch niet sagen at we de senten in oans eigen sak staken.’
Nutterd
