Iedere trouwerij is speciaal, maar aan het huwelijk dat vrijdagmiddag werd gesloten zat een extra bijzonder tintje. Juf Corina van der Til en militair Ruurd de Graaf werden na het jawoord in het Dokkumer stadhuis opgewacht door een Sabelwacht. Wethouder Pytsje de Graaf was niet alleen als moeder van de bruidegom aanwezig, maar trad ook op als buitengewoon ambtenaar en trouwde het stel. Dat ging bovendien gepaard met zowel Friese als Koreaanse tradities.
Iedere trouwerij is speciaal, maar aan het huwelijk dat vrijdagmiddag werd gesloten zat een extra bijzonder tintje. Juf Corina van der Til en militair Ruurd de Graaf werden na het jawoord in het Dokkumer stadhuis opgewacht door een Sabelwacht. Wethouder Pytsje de Graaf was niet alleen als moeder van de bruidegom aanwezig, maar trad ook op als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand en trouwde het stel. Dat ging bovendien gepaard met zowel Friese als Koreaanse tradities. Er werd bijvoorbeeld een Knottedoek gebruikt. Als een jongeman in Friesland een meisje een huwelijksaanzoek wilde doen, dan gaf hij haar geld, geknoopt in een doek. Trok ze de knoop aan dan was het antwoord ja, gaf ze doek en geld terug, dan was het aanzoek afgewezen. Een Koreaanse traditie is het aanbieden van een paar 'Weddingducks'. Tijdens een huwelijksceremonie worden altijd de eenden aangeboden, omdat eenden altijd trouw zijn aan elkaar. Nadat het paar het ja-woord had gegeven, stond buiten de sabelwacht te wachten. Een sabelwacht kan aantreden op verzoek van het bruidspaar. Alle Nederlandse militairen kunnen hier deel van uit maken, al moet worden gestreefd naar even aantallen per krijgsmachtdeel.
