Ut het un skoftsje stil weest, want ik war druk met fanalles en noch wat. Toch is der wel wat gebeurd, want na de foarige kollumn kreech ik un reaksje fan Janny. Se fon de kollumn over wêr’t ut Dokkumers goëd foar is moai, mar der must hur wat fan ‘t hart. Janny steurde hur an ut woardsje ‘jou’ dat ik hieltyd brúkte. Folgens hur is dat Luwadders en mut ut in ut Dokkumers ‘dou’ weze.
Ik denk en fyn dat ut beide kin en nyt echt met ut Luwadders te doën het. Ut is ok wat un gefoëlssaak. ‘Jou’ staat mear foar ‘u’ of ‘gij’ en is wat afstandeleker en ‘dou’ is ut wat minder formele ‘jij’. Ik sêch earder ‘jou’ at ik de mênsen nyt persoanlek kin. Met ‘dou’ wurde de klanken in de werkwoarden derachter ok mear opslokt: ‘dou must’ en ‘dou gaast’. Fan Pieter Duijff fan de Fryske Akkedemy mut ik selfs ‘mutst’ en ‘gaatst’ skrive! Ik fyn ‘jou mutte’ en ‘jou gaan’ moaier (lees: Stadser) klinken dan ‘dou must’ en ‘dou gaast’.
Pieter seit dat beide fòrmen ok in ut Snekers foarkomme en dat ‘jou’ dêr foar meiskes brúkt wurdde en ‘dou’ foar de jonges. Ut lykt der op dat ‘dou’ wat minder fetsoënlek is. Pieter is der wel seker fan dat beide formen in ut Dokkumers foarkomme, dus wij kinne gewoan ‘jou’ of ‘dou’ teugen mekander sêgen blive. Boven ut leugenbankje staat trouwes ‘je’ fan ‘jou’! ‘Jou’ mutte dus mar hoare wy’t seit!
Wille jou reageare? Da ’s moai, mar in ut Dokkumers graach! Myn grammatika is ok nyt perfekt en jou hewwe ien foardeel: der is gyn faste nòrm foar ut Stads, dus skryf su ’t jou prate of su’st dou praatst!
warner.b.banga@knid.nl
