In het Dokkumer vragenuurtje ‘ondervragen’ we regelmatig een bekende of minder bekende Dokkumer het hemd van het lijf. In deze editie: Stefan Bodde.
Wie ben je en wat doe je?
Ik ben Stefan Bodde, 31 jaar en ik werk als fysiotherapeut bij Fysiotherapie Dongeradeel.
Wat heb je met Dokkum?
Ik ben geboren en getogen in Dokkum. Op mijn achttiende ben ik weggegaan om te studeren. Ongeveer 3 jaar geleden kwam ik terug voor werk, maar ik woon in Leeuwarden. Dokkum heeft een soort magie die je terugtrekt en altijd lokt om hier weer heen te gaan. Bijvoorbeeld voor de feestdagen en wanneer het mogelijk is, het schaatsen. Daarnaast bezoek ik regelmatig mijn ouders die hier nog steeds woonachtig zijn.
Het mooiste plekje van Dokkum is?
De Zijl is wel het meest magische plekje. Het mooist als er ijs ligt en je in het midden op het ijs staat en om je heen kijkt. Ook de binnenstad in de avond met alle lichtjes is prachtig, net zoals de Admiraliteitsdagen met traditionele boten en de verlichting in de masten.
Welk plekje in Dokkum moet direct worden aangepakt om de stad mooier te maken?
Ik ben blij dat het Tolhuispark wordt aangepakt. Het is goed om te zien hoe Dokkum een soort sportpark gaat krijgen. Dit zorgt voor een mooie, gezonde omgeving voor jong en oud om in beweging te blijven.
Maak de volgende zinnen af:
Parkeren in Dokkum is… wel goed. In het centrum is alles goed geregeld. In de toekomst zou het centrum autovrij mogen zijn en dan eventueel meer parkeergelegenheid eromheen.
Dokkum is over tien jaar… nog steeds Dokkum. Dokkum heeft een jonge geest en behoudt dit ook. Er zijn veel jonge mensen die ondernemen en een frisse kijk hebben. Dokkum blijft vernieuwen en is bruisend voor iedereen, dat vind ik bijzonder.
De nieuwe markt is… mooi opgeknapt en kan voor meerdere doeleinden gebruikt worden. Ik heb er zelf niet heel veel mee en het lokt me nog niet om erlangs te lopen. Een groot terras zou daar wel erg toepassend zijn. We missen nog een groot terras en vooruitlopend op het toerisme, lijkt me dit een goed idee.
En dan de persoonlijke vragen, speciaal voor jou:
Hoe ben je in het vak fysiotherapie terechtgekomen?
Mijn vader is ook fysiotherapeut, inmiddels al meer dan 40 jaar en gevestigd in Dokkum. Ik heb mijn hele leven veel gesport, op zowel amateur als professioneel niveau. Daarbij kreeg ik helaas ook te maken met blessures en kwam in aanraking met de wereld van de fysiotherapie. In het fysio vak gebleven, mijn eigen pad bewandeld en visie ontwikkeld. Dit pad heeft ertoe geleid dat ik buiten Dokkum veel ervaring heb opgedaan. Ik ben begonnen in Apeldoorn om vervolgens in Leeuwarden mijn eigen praktijk op te starten. Sinds 3 jaar werk ik nu in Dokkum, waar ik mij vooral bezighoud met sport-gerelateerde klachten.
Welke opleiding(en) heb je gevolgd?
Aan het Dockinga College heb ik mijn VWO-diploma behaald en vervolgens de Bachelor Fysiotherapie in Groningen afgerond. Daarnaast heb ik een Master in Fysiotherapie op zak, die ik gevolgd heb in Nijmegen. In dit vak kan je altijd blijven leren en dat is onwijs interessant, er is steeds weer iets nieuws en ik vind het belangrijk goede eisen te stellen aan mijzelf en mijn patiënten.
Kun je een gemiddelde werkdag omschrijven?
Ik ben geen ‘standaard’ fysiotherapeut, mijn werkdagen zijn bijvoorbeeld vaak van 11 tot 20 uur in plaats van 8 tot 17 uur. Als ochtendmens houd ik ervan om te sporten of studeren voordat mijn werkdag begint. Daarnaast houd ik mij bezig met veel andere activiteiten, zoals projecten in de tenniswereld. Van toernooi-begeleider voor tennisprofessionals tot het begeleiden en coaching op de ATP Tennis Tour. Vorig jaar ben ik bijvoorbeeld 5 weken naar Australië voor de Australian Open geweest, dit was een fantastische ervaring.
Wat is de grootste uitdaging in je werk?
Veel van mijn patiënten hebben sport-gerelateerde doelen. Als iemand iets niet vrijuit kan doen, is dat een belemmering in sport maar vaak ook in het dagelijkse leven. Samen werken we dan aan die doelen waarbij ik de patiënten help en begeleid. Complexe problematiek is voor mij een grote uitdaging. Ik vind het fijn als patiënten kritisch zijn, vragen stellen en ook mij scherp houden. Alleen dan komen we tot een zo goed mogelijk resultaat. Maar wel heb ik in de afgelopen jaren geleerd, dat ik soms genoegen mag nemen met minder, want het hoeft niet altijd beter. Soms is goed ook al goed genoeg. Topsport is dan ook echt een uitdaging, je wilt bereiken dat de patiënt niet meer over zijn/haar lichaam hoeft na te denken als een wedstrijd begint.
Wat vind je het leukste aan het beroep fysiotherapeut?
De doelen behalen met mijn patiënten en het sociale aspect van het werken met mensen maakt het erg leuk. Elke klacht en elk mens is uniek en ieder mens leert weer anders. Het is fantastisch om iedere keer weer de uitdaging aan te gaan om het lichaam beter en sterker te maken. Een puzzeltocht naar de juiste manier om iemand te helpen, dat maakt iedere dag verrassend en spannend. Verder vind ik het heel mooi om resultaat te zien als ik ze bijvoorbeeld weer zie sporten op hun oude niveau.
Hoe zie je de toekomst voor je?
Binnen de praktijk zijn er veranderingen gaande. Vanaf volgend jaar doet mijn vader een stap terug samen met zijn compagnon Wessel Bouman. Op dit moment zijn we druk bezig met het kijken naar de invulling van deze plaatsen. Met een frisse wind willen wij de komende jaren de inwoners, jong en oud, van Noardeast-Fryslân fit en vitaal houden. Er komt een mooie, leerzame en uitdagende tijd aan.
Doe je zelf ook aan sport?
Op mijn zesde begon ik bij tennisclub Dokkum (TCD) en tennis nu nog steeds. Deze sport is wel echt mijn motor geweest. Ik vind alles leuk, van golf, fitness en wintersport tot zeilen met mijn ouders, het kan niet gek genoeg. Wanneer er een Padelbaan komt in Dokkum, wat een nieuwe racketsport is, ga ik hier ook zeker gebruik van maken. Ook ben ik erg fan van buitensport, stilzitten daar doen we niet aan.
Wat doe je verder nog graag in je vrije tijd?
Naast het sporten, spreek ik graag af met vrienden. Ook vind ik het leuk om op city trips te gaan en er een lang weekend uit te zijn. Graag zou ik nog meer plekken van de wereld willen zien.
Hoe is/was het op werk- en privégebied in deze tijden van corona?
Als praktijk zijn wij 6 weken fysiek dicht geweest, dit was tijdens de eerste lockdown. Daarna mochten we patiënten weer ontvangen en behandelen. Ondanks alle richtlijnen kunnen we ons werk nog goed uitvoeren, hier zijn niet alleen wij maar ook de patiënten erg blij mee. Het was wel een hele switch van thuis zitten en alleen zijn, maar dat gaf veel tijd en ruimte om na te denken over andere belangrijke dingen. Het heeft gelukkig dus ook positieve dingen gebracht. Na een intense periode, mogen we gelukkig weer steeds meer, ook op sportgebied. Daarom wil ik graag meegeven dat mensen niet in één keer los moeten gaan, als de sport trainingen weer worden hervat. Het is leuk dat we straks weer mogen sporten maar na de eerste lockdown zagen we een grote blessuregolf. Dit zijn vaak langdurige en grote blessures en dit willen we vermijden. Op onze website (www.fysiotherapiedongeradeel.nl) staat mijn 06-nummer van ‘WhatsApp de Sportfysio’ zodat je me direct kan contacten om advies te vragen bij blessures.
Als je geen fysiotherapeut zou zijn, wat zou je dan doen?
Toen ik jong was wilde ik graag professioneel tennisser worden. Dit was altijd mijn grote droom. Ook leek het beroep orthopeed mij onwijs tof, maar uiteindelijk ben ik blij met het vak wat ik nu doe, vooral omdat ik nu met veel mensen bezig ben en het proces van herstel van begin tot eind meemaak.
Keuzevragen:
Nieuws uit de krant of online? Online. Het nieuws lees ik voornamelijk online. Maar af en toe op een vrijdag- of zaterdagochtend drink ik koffie in de stad met een krant voor me. Een papieren krant geeft veel meer rust en leest vaak bewuster, zonder afleiding. Stiekem vind ik dit fijner.
In de auto of op de fiets? Auto. Ik heb altijd veel moeten rijden voor tennis. Ik vind het heerlijk om in de auto te zitten, lekker comfortabel met het luisteren naar een podcast. Fietsen vind ik voornamelijk leuk in de sportieve vorm, op een mountainbike door de duinen bijvoorbeeld.
Online shoppen of de stad in? 100 procent de stad in. Dat menselijk contact, een praatje maken, die sfeer en de emotionele waarde als je iets koopt is gewoon veel fijner. Ook is het belangrijk om de lokale ondernemers te steunen.
Om af te sluiten:
Heb je suggesties voor mensen die je in het Dokkumer vragenuurtje wilt zien?
Ibo van der Veen.
