In de Rubriek “Wite Kninen” stelt het collectief “Wite Kninen” zich voor en bespreken we een aantal onderwerpen geïnspireerd op de karakteristieken van noordelijk Oostergo. Oostergo was een van de drie streken waarin de huidige provincie Fryslân in vroegere tijd werd ingedeeld. Deze week bespreken we “Het land van de horizon”.
CBS De Regenboog en Kunstgreep van Wil
Als Wite Kninen hebben we twee verschillende groepen gevraagd een beeld te maken waarin we mee mogen turen naar een denkbeeldige horizon. De eerste groep was een groep leerlingen uit groep 7 en 8 van CBS De Regenboog uit Dokkum en de tweede groep is van de Kunstgreep van Wil. Wil is een organisatie voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, bijvoorbeeld Cadeauwinkel de Snipel en ateliers in Het Bolwerk.
Fryslân
Denken we aan Fryslân dan denken we vaak aan platte stukken grasland met grazende koeien. Wanneer je naar de horizon kijkt, ziet iedereen iets anders. Deze hele weidse ruimte in het noorden van Nederland met zijn bijzondere karakteristieken wordt door iedereen op een geheel eigen manier beleefd.
Beide groepen hebben stilistische mensfiguren gemaakt die turen naar de horizon. Uit een oud keukenblad zijn blokken hout gesneden. Uit oud isolatiemateriaal is met mesjes een figuur gesneden en daarna beplakt met papier-maché. De poppen zijn in verschillende kleuren geel geverfd, “geel dat ‘popt’ zo mooi” vinden de Wite Kninen. Als je al die verschillende turende poppen op ooghoogte bij elkaar zet, kijken ze naar de denkbeeldige horizon. Iedereen kijkt op zijn eigen moment, op zijn eigen manier en ziet zijn eigen Fryslân!
Jeans art door basisschoolleerlingen
Hoe kijken de basisschoolleerlingen naar deze horizon en omgeving? Wat zien zij als kenmerkende gebouwen of monumenten in Dokkum en de omliggende dorpen? Welke sporten worden uitgeoefend of welke dieren komen ze tegen? De antwoorden op deze vragen verwerkten ze in beeldposters. Hun fantasie ging snel richting concrete zaken als koeien, schapen, voetbal en de molens van Dokkum. Deze leerlingen waren vooral gefocust op Dokkum en wisten weinig beelden te noemen van de omliggende omgeving en dorpen.
Naar aanleiding van de ideeënposters werd aan de hand van oude spijkerbroeken hun beeld op Fryslân omgezet in ‘jeans art’. “Niets is universeler dan een spijkerbroek bij kinderen én ze zijn er in alle kleuren!” aldus de Wite Kninen.
