JE MUTTE MAR HOARE WY’T UT SEIT: HEPPY STOONS

We fine wat út in koroanatyd, want we ferfele oans doad thús. Ik hew allenug noait in ’e gaten had dat se hur in de gemeenteraad ok su ferfele, want tot myn stomme ferbazing wille goën raadsleden dat Noardoast-Frysland stiennen besikbaar stelt foar de laaste weareldwide raazje: heppy stoons, frij fertaald “gellukuge stiennen”. Overal in oans stadsje ligge se en Dokkum het er selfs ut Jeugdsjoernaal al met haald: kleuruge en froaluke styntsjes met of sonder opbeurende teksten en spreuken. Ast se fynst, kinst se metnimme en un ander der blyd met make (of self houwe?).

Kynders binne der gek op en soeke overal wat achter, mar folwassenen ok begryp ik nou, want Manon van der Meij-Baron van S!N het er selfs un moaty over indiënd in de altyd bezuge raad fan oans moaie gemeente. Even dòcht ik an un goeie 1-april-grap, (want wêr waren dy in koroanatyd?) of was ut dat wel…? Ik dòcht ok terug an ut moment dat wij op un werkfergadering moesten overlêge over hoefeul natte washandsjes we metnimme suden op ut skoalreiske: dy dag is der wat in mij knapt en binnen dry maanden werkte ik ergens anders; ik was toen wel un bitsje klaar met de ‘natte-washandsjes-kultuer’ in ut basusonderwys. Bij burgemeester Kramer dòcht ik ok even su’n soart reaksy te siën, mar hij war fanself wel slim genoëg om dat nyt lúdop te sêgen, want foar je ut wete hewwe jou un “my-toe” an de broek! Dy man is stiengoëd en sei met un stienen gesicht: “Mut dat nou echt?” In de lanneluke polityk siën we dat de Staat ut gewoane folk nyt mear begrypt en andersom. Of wilde Manon met haar moaty antoane dat sij as plattelandspolitika wèl dicht bij de simpele burger staat?

Okee toegeven, wij hadden ok un heppy stoon bij de deur liggen en ik war mar wat blyd dat twee kleine meiskes twee weken leden bij oans anbelden en froegen: “Meneer, die mooie happy stone die daar ligt, mogen wij die ook ècht meenemen?” Want kynders onder de tyn jaar in oans stadsje prate fansels gyn Dokkumers. Ik in myn bêste Nederlâns útlêge dat ut folgens de regels (wy het dy regels eigenluk bedòcht?) falself wel mòcht, mar dat un goeie fryndin disse steen spesjaal foar oans bla, bla, bla… Se snapten ut wel en met un “Het is ook een hele mooie…” fertrokken se gelukkug wear, mar toen ik gister thúskwam, war oans heppy stoon wel moai fertrokken: fut! Weg stoon.

Manon het gelyk: de gemeente mut stiennen beskikbaar stelle, sudat kynders (en ik slút sommuge folwassenen en selfs raadsleden nyt út) fan de stiennen wêr’t anderen wiis met binne, afblive kinne. Hannen af fan alle moais in Dokkum!

Mar selfs in Dokkum stoat un ezel him gyn twee kear an deselfde stien, dus ik siën su’n tweede moaty der nyt fan kommen. Ik sú self gyn stien op de andere late, mar ja, ik sit nyt in de raad…

Je mutte dus mar hoare wy’t ut seit. Ut wurdt tyd dat wij wear gewoan doën kinne en oans echt druk make over hoe wij befoarbeeld disse krisus te boven komme en hoe’t wij dêr allegaar oans stientsje an bijdrage kinne. De prik der in en dan stientsje foar stientsje alles wear opbouwe.

Nòg wel even dit:

Hij (of sij natuerluk!) dy’t sonder sonden is, werpe de earste stien sú ik sêge, mar wij wille noch wel graag even wete wy’t oans heppy stoon metnommen het, want dêr bale wij behoarluk fan! De onderste stien sil boven komme om oans heppy stoon terug te krijen… Ok namens myn frou.

NOTA BENE: disse stukjes en kollumns binne bedoëld om reaksys op te roepen en krijen, mar wel in ut Dokkumers! Dus skryf su as’t praatst en reagear, mar wel it oans stadstaaltsje graag! Aksy geeft reaksy. Kyk ok us op: www.dokkumers.nl

Warner B. Banga
Namens Ut Genoatskap foar ut gebrúk fan ut Dokkumers

JE MUTTE MAR HOARE WY ’T SEIT: STADHÚS-KADO

In Kollum staat ut overboaduge gemeentehús te koop. Dat bracht oans fan Ut Genoatskap foar ut gebrúk fan ut Dokkumers op un idee: ut Stadhús op’e Syl staat nameluk ok al un skoftsje leeg, want oans magistraat fegadert dêr nyt meer.

Nou hewwe wij fan Ut Genoatskap sufeul reaksys en lysten met bijnamen fan Dokkumers hat, dat wij dêr un dagtaak an hewwe om alles te ferwerken en wij soeke un moaie werkplek, want Nuttert sil de kamer behange.

Dus toen wij dy Kollumer katten su ruziën sagen over Villa Westenstein, dochten wij: is ut Stadhús fan Dokkum ok wat foar oans? Ut behang is wel wat dateert, mar Siderius sei: ‘Un gipswandsje der in en dêr un moai printsje op fan Probo út Dokkum of FotoCadeau út Kollum en dan hewwe wij un strakke fleksplek in ’e binnenstad!’

Ondertussen werke wij bijna dag en nacht an un A-lyst en un B-lyst met bijnamen fan Dokkumers. De A-lyst staat op oans webside www.dokkumers.nl – en wurdt straks anpast – en op de B-lyst komme bijnamen fan Dokkumers dy’t hier nòg froaluk in Dokkum rondlope en dy’t wij op un geheime plek beware foar later. Jimme kinne trouwes nòg steeds namen instuere.

O ja, Nuttert het wat last fan ’e foët; hij is laast met dy knoffeluge foët met feul moeite en gekreun over ut brugje bij ut Hellingpad komen, dus wij dochten dan kin der ok wel un loopbrugje fan’e Harlingersteige over ut Kleindiëp. Da’s wel su makkeluk en un feul kortere roete, want bij de bolwerken houwe se ok ongeveer 50 meter fan de stadspoarten an foar ekstra bruggen. Kin de arsjitekt ok sneller bij de plannemakers in de Koaningstraat komme… Wij hoare al un tydsje niks en houwe oans hart fast. Gelukkug is ut geld fan’e gemeente foarearst op en bringt ut ‘ouwe’ gemeentehús in Kollum ok nyt feul op.

Desondanks: hierbij fersoeke wij ut kolleezje – want dit mutte jou nyt fia de raad speule, dan binne de rapen gaar – om oans un gepaste anbieding te doën foar ut gebrúk fan ut Stadhús as fleksibele werkplek foar Ut Genoatskap. Bovendyn het ut ok bliken daan, dat su’n sugenaemde ‘openbare verkoopprocedure’ nyt feul mear opsmyt dan un feuls te feul pratende húskesmelker ut Grunningen, dy’t ut feuls te hoog in ’t krop het. Hoeft allemaal nyt: ut Dokkumer stadhús is en blyft voor de Dokkumers.

Wij rekene in disse tyd fan ferrassingen en pakjes op un moai pryske, eigenluk un kadootsje, want in Kollum hewwe jimme der ok un ‘foto-kado’ fan maakt.

Namens Ut Genoatskap,
Warner B. Banga

Wille jou reageare? Da ’s moai, mar in ut Dokkumers graach! Dus skryf su at jou prate! info@dokkumers.nl

JE MUTTE MAR HOARE WY’T SEIT EVEN UN TERRASKE (OP)PAKKE

Na tiden fan rust is de horeka in Dokkum wear folop in bedryf. En om de corona-skade wat inhale te kinnen het de gemeente de kroegen toestemming geven om de terrassen nòg groater te maken. En dat kinne je siën! Bij moai wear is ut beregesellug in oans altyd moaie binnenstad. Nou ja, altyd, lees feral fearder…
Nyt allenug op ‘e straat, mar òk op ut water kinne je nou un bierke kope! Nou mut ik wel sêge dat ut ene drivende terras mij wat mear anspreekt dan ut andere. Su is ’er un moaie tjalk by de Halve Maen, mar òk un izeren ponton en un deur un útkykterras nòg mear út ferhouding raakt pannekoekskip. En Sinterklaas syn pakjesboat is òk werom! Nou het ‘y anleit foar Bar Zelle om de wat ouwere kynders wat lekkers te geven.

Op myn tochtje deur de binnenstad naar nòg mear leuke terraskes kwam ik fia un òk geselluge Breedstraat út op ’e Markt. Ik blyf dy iisfontein un moai ding finen. En ik dòcht: dan sil de horeka òk wel un terraske op ’e Markt maakt hewwe. Even kike en: ja! Wêr froeger Van Sinderen Klassemeubelen sat, hadden se su te siën un terraske maakt. Leuk, dòcht ik nòg. Wêr’st froeger bij De Beurs un bierke hale konst, hadden se nou stoeltsjes delset. Maar toen ik dichterbij kwam, dòcht ik: wat is dit nou foar samenraapt soadsje? Allegaar ferskillende stoëltsjes in allerlei kleurkes en doazen en ander ferpakkingsmateriaal op oans nije, skoandere plein! En nòg beter kikend bleek ut un soart loadsferkoop fan tafeltsjes en stoëltsjes te wezen. Is ut dus un outlet ofsu? Van klassemeubelen naar krisisstoëltsjes…

Se hewwe selfs un peard op ut balkon set! Ut mut nyt gekker wurde. At se ’em in ’e gang set hadden, had ik ut nòg wel un goëie grap fonnen, mar nou is ut un degradaasy fan de eens su moaie Beurs an de nije Markt, dy ’t foar tonnen opknapt is en wêr bulten toeristen op af komme.

Jammer, jammer, ondernimmers an De Markt! Dit lykt ’er nyt op. Jim late de kâns lêge om der wat moais fan te maken. In plaets fan un útnoadugende en gastfrije sfear te maken, binne jim nòg nyt fearder komen dan un útdragerij fan plestik.
Oppakke!

Siderius