De zomerstorm die zaterdag over Nederland raasde, heeft in Dokkum niet voor grote problemen gezorgd. Ook de schade door de storm bleef voor zover bekend beperkt, in tegenstelling tot de eerdere herfststormen. Toen werd voor duizenden euro’s schade aangericht. De brandweer van Dokkum werd omstreeks half 9 nog wel opgeroepen voor stormschade aan de Rondweg-West. Een boom die langs de weg geknakt was, was echter voor de brandweer geen reden om in actie te komen.
Nederland beleefde zaterdag de zwaarte julistorm sinds het begin van de metingen in 1901. Omgevallen bomen versperden wegen en het treinverkeer heeft in een groot deel van de Randstad plat gelegen. In Friesland werd code oranje afgegeven. Toch viel het weer in Dokkum enigzins mee. Weerstation Dokkum registreerde een windkracht 6 met windstoten tot 75km/h. Code rood werd rond 20.00 uur opgeheven in het hele land. Daarna bleef nog wel korte tijd een code oranje van kracht voor Noord-Holland, Flevoland en Friesland en het gebied rond het IJsselmeer en het Waddengebied. Iets na 21.00 uur werd code oranje door het KNMI overal opgeheven.
Door de zomerstorm die zaterdag over Nederland trok, zijn een dode en meerdere gewonden gevallen. Ook waren het weg- en treinverkeer ontregeld en is er veel schade ontstaan, voornamelijk door omgewaaide bomen en afgebroken takken.
In de zomermaanden wordt vaak gesproken over komkommertijd. Het nieuws staat ook in Dokkum op een iets lager pitje, qua toerisme is het hoogseizoen. Uitgelezen kans om langs de waterkant te gaan en de gasten die in Dokkum verblijven op te zoeken. In de tweede editie van 2015 zijn we op bezoek bij de familie Stol uit Sappemeer. Ze liggen met hun boot Struner tussen de beide molens en zijn niet voor het eerst in Dokkum. “En ook niet voor het laatst!, vertellen ze.
Niet uit Sneek
Terwijl er tijdens het interview zo af en toe naar de dobber wordt gekeken, vertellen de gezinsleden om en om.
Bijna drie weken lang waren ze met hun boot op pad door Friesland en aan de vakantie komt bijna een eind. Het vlaggetje aan de voorkant maakt duidelijk dat het gezin niet uit Sneek komt – zoals aan de achterkant van de boot staat – maar uit Groningen. “Ja, dat moet nog even worden veranderd”, vertellen ze. Het is voor de familie Stol de vijfde of zesde keer dat ze in Dokkum verblijven en dat bevalt iedere keer prima. Zowel op de heenreis als op de terugreis lag de familie in Dokkum. Na drie weken komt er vanaf aanstaande zaterdag een eind aan de vakantie.
Vergrijzing Veel gezinnen zijn er op dit moment niet aan de waterkant in Dokkum te vinden. Dat is overigens een algemeen beeld op het water vertelt het viertal. In de watersport neemt de vergrijzing behoorlijk toe en dat komen ze dan ook op veel andere plekken tegen. De beide jongens weten zich in Dokkum in ieder geval goed te vermaken. “We komen hier niet voor het eerst en weten dus ook goed wat hier te doen is”, vertellen ze. Ook met vissen, zwemmen en een beetje gratis WiFi vermaakt het tweetal zich prima. Het viertal kwam ook wel eens met de auto naar Dokkum, maar met de boot is het toch een stuk prettiger. “Je kunt niet zomaar ergens naar toe, maar bent verplicht om het rustig aan te doen”.
Gaswinning
De Oost-Groningers zijn werkzaam in een supermarkt en in de luchttechniek en om die reden gebonden aan Sappemeer, aan de rand van het aardbevinggebied. Hun huis heeft als gevolg van de gaswinning bij Slochteren ook scheuren opgelopen en ook een aardbeving hebben ze al eens gevoeld. Daar hoeven ze in Dokkum ook in ieder geval niet voor te vrezen. Op de vraag welke verbeterpunten Dokkum nog door kan voeren, komt hetzelfde antwoord als in de Aan Boord bij van vorige week. “De watertappunten zijn moeilijk toegankelijk. Je hebt er een pasje voor nodig, geen idee welke”. Het zijn er bovendien niet zo heel erg veel. Toch zijn de Groningers al met al vol lof over een verblijf in Dokkum. “We komen zeker weer”.
Het zal niemand ontgaan zijn: de oude bioscoop aan de Legeweg in het hartje van Dokkum staat te verpauperen. De troosteloze aanblik van dit gebouw in verval waar ooit mensen bij elkaar kwamen om zich te verliezen in een mooie of spannende film stemt treurig. Zittend op het bankje voor mijn huis hoor ik regelmatig geluiden van toeristen die voorbij lopen. Geluiden die gaan over dit bouwwerk en de staat waarin het zich bevindt. Misschien is het gek, maar ik schaam me dan een beetje. In de etalage hangt een vergeelde poster van de laatste film die er gedraaid moet hebben: ‘Over the Hedge’. Een film uit 2006.
Ik denk aan hoe het er was: je kon er poolen, een kaartje leggen en na de film schonk Jippe er een biertje. Ik ken mensen die er een eerste afspraakje hadden. Hand in hand en met vlinders in hun buik wegdromend bij Notting Hill. Mijn kinderen kwamen er, ze spraken er af met vrienden en vriendinnen, lekker dicht bij huis en toch niet onder de ogen van hun moeder. Er werd gedronken en gerookt, gehuild en vooral veel gelachen. Er werden moppen getapt en roddels besproken, kortom: er werd geleefd!
Maar ja, die tijd is voorbij. Kinderen werden groot en gingen verhuizen, de bioscoop werd verkocht en het wachten op een nieuwe bestemming begon. Appartementen erin? Dat kwam niet van de grond. Het werd weer verkocht en nog eens, het arme gebouw wisselde een aantal keren van eigenaar en steeds hoopte ik dat er weer leven in de bioscoop zou komen. Dat mensen er misschien op een prettige manier onderdak zouden vinden of dat er een plannetje kwam waar de hele stad blij van zou worden. Maar nee. De maanden werden jaren, het voormalige filmhuis kreeg een depressieve uitstraling omdat het nergens meer toe diende. De poster in de etalage verschoot nog verder van kleur. Wie nu naar binnen kijkt ziet gebroken glas op de vloer liggen – de scherven liggen er al jaren.
Hoe nu verder? Er staat in het hart van de stad een toekomstige ruïne van roodbruine stenen. Ik zou willen weten wat ervoor nodig is om deze impasse te doorbreken. Er zijn al prachtige initiatieven in de stad, ik noem bijvoorbeeld Vakwerk, wat een mooie win-winconstructie is dat! Lege panden vullen zich met het vakwerk van inspirerende ambachten zodat die op een betaalbare manier de kans krijgen om zich te presenteren aan het publiek. Wie zou er een dergelijk plan kunnen bedenken om dit super centraal gelegen gebouw weer in een eigen stralend licht te zetten? Zodat het hart van Dokkum geen infarct meer vertoont en er weer zuurstofrijke energie door mijn straat mag stromen. Lieve lezer, ik daag je uit!
Column geschreven door Marijke Rodenburg van Leefwijs Coaching en Mediation
Elf leden van de Koninklijke Nederlandsche Motorboot Club (KNMC) meerden woensdagmiddag aan in de historische binnenstad van Dokkum. Voor de motorboten had havenmeester Gerke Jagersma een plek gereserveerd aan het Grootdiep in de stad. De KNMC is een landelijke vereniging van actieve en enthousiaste motorbootvaarders, die regelmatig toertochten organiseert. De toertocht ‘Leer Wij Komen Er Aan’ zorgt ervoor dat de club de komende twee nachten in Dokkum verblijft.
De KNMC is overigens veel meer dan een gezelligheidsvereniging. Zo is de KNMC als enige Nederlandse organisatie aangesloten bij de Union Internationale Motonautique (UIM) en is de club actief lid van de European Boating Association (EBC). Ook heeft de KNMC een samenwerkingsverband met het Verbond Nederlandse Motorbootsport. Over de pas opgeknapte Dokkumer voorzieningen voor watersporters waren de leden goed te spreken, over het bruggeld en de pauzetijden niet. “Dat moeten jullie direct afschaffen, want dat komt nergens in Nederland meer voor. Je kunt tussendoor toch wel een stukje brood eten?!”, aldus een van de watersporters.
Over een ding waren de aanwezigen het wel eens dinsdagavond: de Markt in Dokkum kan in ieder geval een stuk gezelliger. In de Abdij van Dokkum werd door Jaap Brugman en Els Posthumus een avond georganiseerd om hun plannen voor de Markt te presenteren aan omwonenden. Het duo wil een schaduw aanbrengen die gelijk is aan de schaduw van de voormalige Abdijtoren. Naast de contouren van de voormalige Abdijtoren wordt er in de plannen ook een terras van 10×10 meter opgenomen. De Wijkraad gaf eerder al aan dat er wat hen betreft op de Markt ook meer groen op de Markt mag komen.
“Een plein zal nooit een gezellig plein worden wanneer er alleen maar auto’s op geparkeerd worden”, betoogde Jaap Brugman. Waar het voorheen onbespreekbaar was dat er minder auto’s op de Markt geparkeerd konden worden, zijn de tijden wel anders. De Wijkraad Binnenstad gaf in ieder geval aan dat er wat hen betreft over gesproken kan worden. “Wat wij ook willen is meer gezelligheid op de Markt”. De wijkraad presenteerde een deel van hun plannen tijdens de ledenvergadering in april van dit jaar. Omdat daarna het proces om te komen tot een binnenstadsvisie werd opgestart, besloot de raad om hun plannen eerst niet verder te presenteren.
De eigenaar van de Abdij heeft inmiddels aangegeven de kosten voor de inrichting van het terras wel te willen betalen. Het plan van Brugman en Posthumus staat andere plannen ook niet in de weg, zo liet onder andere de wijkraad weten. Hoewel er 50 omwonenden waren uitgenodigd, waren er overigens maar een paar mensen op de avond afgekomen. Dokkumse Janne Hamstra merkte tijdens de avond nog op dat de Markt in Dokkum in ieder geval een ‘groen rustpunt in de stad’ zou kunnen worden.
De plannen van Brugman zijn inmiddels bekend bij het college van Burgemeester en Wethouders en de gemeenteraad. Ook RHO Adviseurs – het bureau dat bezig is met het opstellen van een nieuwe binnenstad visie voor de historische binnenstad, heeft kennis kunnen nemen van de plannen.
